San Lawrenz

San Lawrenz to malownicza, wiejska wioska położona na zachodzie wyspy Gozo, granicząca z Kercem i Gharb. Wioska jest zbudowana na równinie otoczonej trzema wzgórzami, z których jedno ma 195 metrów nad poziomem morza, co czyni je najwyższym punktem na Gozo. San Lawrenz ma również w swoim terytorium piękną Zatokę Dwejra, która słynie z unikalnych cech geologicznych i ekologicznych. Rezerwat przyrody Fungus Rock, majestatyczne Azure Window oraz intrygujące Morze Wewnętrzne są dobrze znanymi punktami orientacyjnymi, a wizyta na Gozo nie byłaby kompletna bez odwiedzenia tego miejsca.

Z Morza Wewnętrznego popłyń łodzią na morze przez wąski, sześćdziesięciometrowy tunel w klifie do otwarcia o nazwie Ghar iz-Zerqa (Blue Cave). Łódź rybacka zabierze Cię, aby przyjrzeć się chronionemu Fungus Rock, 65-metrowej, megalitycznej skale, gdzie rycerze odkryli leczniczy grzyb lokalnie znany jako Gherq is-Sinjur.

Odwiedź Dwejrę o zachodzie słońca, aby zobaczyć niesamowite widowisko w otoczeniu dramatycznych krajobrazów i morskich horyzontów, które nadal fascynują geologów. Rzadkie cechy geologiczne sięgają pod wodę, tak że słynne Blue Hole, Coral Cave oraz seria jaskiń i ścian skalnych, które są domem dla interesującego zróżnicowania życia morskiego, sprawiają, że jest to jedno z najbardziej poszukiwanych miejsc nurkowych na całym obszarze Morza Śródziemnego.

W Dwejrze możesz również podziwiać Wieżę Dwejra, zbudowaną przez rycerzy w roku 1651 jako obrona przybrzeżna, ale później używaną do ochrony Fungus Rock (Hagret il-General) i cennego grzyba leczniczego, który tam rósł. Przejdź do kaplicy poświęconej św. Annie i podążaj za tajemniczą parą kolein wyrżniętych w skałach aż do wysokich klifów na północ od Morza Wewnętrznego i spróbuj pomóc historykom zrozumieć, jaki był ich cel, niewytłumaczalny sposób, w jaki się zaczynają i kończą oraz niewytłumaczalne dwumetrowe opadnięcie.

Sama wieś San Lawrenz jest również szczególna. Z liczbą ludności wynoszącą zaledwie 566 osób według spisu z 2008 roku, jest drugą najmniej zaludnioną wioską na Gozo i trzecią najmniej zaludnioną we wszystkich Wyspach Maltańskich. Jest jedna restauracja, sklep wioski i bar prowadzony przez lokalny klub piłkarski. Do czasów Drugiej Wojny Światowej większość mieszkańców były rolnikami, teraz wielu z nich to urzędnicy państwowi lub samozatrudnieni.

Zapisy o słynnej kaplicy San Lawrenz sięgają aż do 1545 roku. Kaplica była remontowana i odbudowywana wielokrotnie przez wieki, a obecna została ukończona w 1665 roku. Tradycyjne opowieści ludowe mówią, jak strumień wytrysnął w wielkim czasie potrzeby podczas prac konserwatorskich, a następnie wyschł zaraz po zakończeniu prac, rozumiane jako boska interwencja Boga.

Kościół poświęcony św. Wawrzyńcowi został zbudowany przez samych mieszkańców z oddaniem i został ukończony w 1889 roku, stając się jednym z najpiękniejszych kościołów barokowych na wyspie z kilkoma pięknymi dziełami sztuki, w tym czterema obrazami słynnego artysty Giuseppe Cali przedstawiającymi Chrystusa na krzyżu (1892), Matkę Boską Pompejańską (1893), św. Michała (1891) i św. Józefa (1892).

Do czasu ogłoszenia San Lawrenz parafią w 1893 roku, wioska znana była jako Ta' Cangura i była częścią sąsiedztwa Gharb. Stając się parafią, przyjęła taką samą nazwę jak jej ukochany patron, święty Wawrzyniec, którego święto obchodzone jest 10 sierpnia.