Pieta

Pieta to nadmorskie miasto położone nad brzegiem w kierunku Floriana w stronę obszaru Sliema. Być może najbardziej znaczącym zabytkiem jest stary dom celników z łodzią, górujący na najdalszym zatoce Pieta. Jest to również punkt wypadowy promów do Gozo, podobnie jak nieco dalej w kierunku Bastionów Floriana Patrolowce Sił Zbrojnych Malty przycumowane w zatoce Pieta.

Interesującym faktem dotyczącym Pietà jest to, że pierwsza osada była właściwie obozem osmańskim podczas Wielkiego Oblężenie z 1565 roku! W rezultacie stało się ono atrakcyjne dla lokalnej ludności ze względu na swoje położenie w pobliżu Valletty, nowej stolicy.

Pieta czerpie swoją nazwę od La Pieta, co oznacza w języku włoskim Naszą Panią Bolesną, a jest to nazwa kaplicy i plebanii zbudowanych w 1612 roku. Ta historyczna kaplica, która jest nadal używana, obsługiwała niewielką populację po ekspansji i urbanizacji obszaru, która miała miejsce po wybudowaniu tam w 1594 roku dużego cmentarza cholerowego. Pieta ma także cmentarz cholery z 1865 roku oraz cmentarz wojskowy zbudowany w 1915 roku podczas I wojny światowej. Ten ostatni, znany jako Ta Braxia Cemetery Complex, to miejsce z listy zabytków Wspólnoty.

W połowie XVIII wieku lokalizacja ta tak się rozrosła, że kaplica Pietà stała się wikariatem kościoła Zatonięcie św. Pawła w Valletcie. Jednak dopiero w 1968 roku Pieta stała się niezależną parafią, kiedy dominikanie w 1954 roku zbudowali większy kościół, poświęcony Matce Boskiej Fatimskiej, by obsłużyć rosnącą społeczność.

Od lat 20 XX wieku przylądek z widokiem na Pieta został zabudowany i stał się znany jako Gwardamangia. Gwardamangia było również wybrane przez rząd brytyjski jako miejsce na Ogólny Szpital Malty, St. Luke, który został zbudowany w latach 30-tych XX wieku i doprowadził do kolejnego wzrostu urbanizacji obszaru. Ten wzrost ostatecznie doprowadził do połączenia Gaurdamangia i Pietà jako jednego okręgu. Warto zauważyć, że ponieważ wielu kobiet rodziło w Szpitalu św. Łukasza, duża liczba obywateli Malty ma Pietà jako swoje miejsce urodzenia, chociaż nie czują się do niego przywiązani jako do swojego miasta rodzinnego.

Prawdopodobnie najbardziej znanym zabytkiem w okolicy Gwardamanga jest Villa Gwardamanga. To duży dwupiętrowy budynek z około 1900 roku, słynący z misternego portyku, który prowadzi podwójnymi schodami i posiada kilka nietypowych cech architektonicznych. W latach 1929-1929 willę zakupił lord Louis Mountbatten, a służyła jako rezydencja ówczesnej księżniczki Elżbiety Wielkiej Brytanii, późniejszej królowej Elżbiety II, gdy mieszkała na Malcie między 1949 a 1951 rokiem, podczas gdy jej narzeczony, a późniejszy mąż, książę Edynburga był stacjonowany na Malcie, służąc w Royal Navy. Królowa ponownie odwiedziła willę podczas swojej wizyty państwowej na Malcie w 1992 roku.