Birkirkara

Birkirkara is sinds de middeleeuwen de dichtstbevolkte en grootste plaats in Malta, hoewel archeologisch bewijs suggereert dat het gebied al bewoond was sinds de prehistorie en ook tijdens de Punische en Romeinse tijden.

Tegen het midden van de 14e eeuw was Birkirkara al zeer dichtbevolkt en tegen 1436 werd het gevestigd als een van de eerste twaalf middeleeuwse parochies van Malta met uitgebreide grenzen. Het bestaat nu uit vier autonome parochies, namelijk St. Helena, St. Joseph, Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel en St. Maria, terwijl verschillende parochies zo ver weg als Sliema en St. Julians zijn afgesplitst van Birkirkara sindsdien.

U moet zeker het buitengewone Collegiale Basiliek bezoeken, gewijd aan St. Helena (Santa Liena), de patroonheilige van het belangrijkste religieuze feest van Birkirkara. Dit heeft ook de grootste kerkklok van Malta. De oude parochie van de Hemelvaart van de Maagd wordt ook als uniek beschouwd, terwijl de andere kerken en kapellen allemaal hun eigen verhaal en specifiek karakter hebben.

Indeed Birkirkara has several stories to tell. Birkirkara heeft verschillende rollen gespeeld in de Maltese geschiedenis, maar de belangrijkste was tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen het bekend werd als de noodhoofdstad van Malta. Veel van de regeringsadministraties en artistieke schatten werden hierheen verplaatst, weg van de haven en de constante luchtaanvallen.

Birkirkara is vandaag de dag nog steeds een belangrijke stad, met allerlei kleine bedrijven en twee industriële gebieden. Veel ervan is relatief modern, behalve de dorpskern, in het gebied van de St. Helen's Church, dat wordt gekenmerkt door de traditionele kronkelende smalle straatjes en steegjes. Veel muziekverenigingen en andere clubs zijn gehuisvest in sommige van de grotere herenhuizen, zodat je gemakkelijk een kijkje binnen kunt nemen! In Birkirkara kun je ook een aantal windmolens vinden, waarbij de windmolen van Ta' Ganu regelmatig kunsttentoonstellingen organiseert.

Een andere historische en prachtige plek om te bezoeken is het oude treinstation, dat zich bevindt binnen een openbaar tuin die het oudere deel van Birkirkara scheidt van het nieuwere gedeelte. Het station lag aan de spoorlijn die liep van Rabat naar Valletta, en werd gesloten in 1931. De aquaducten die in de 17e eeuw werden gebouwd door Grootmeester Wignacourt liepen ook langs een soortgelijke lijn en voerden water van het hoger gelegen gebied naar de nieuwe hoofdstad. Restanten van de aquaducten zijn te vinden in het gebied van Mriehel.

Het belangrijkste nadeel van Birkirkara is de enorme hoeveelheid regen die zich verzamelt bij hevige regenval, waardoor overstromingen ontstaan. Dit komt doordat de stad is gebouwd langs een vallei die vanaf Naxxar naar de zee in Msida leidt.

Contact

• Click for Phone Number +356 2144 2626